Abdullanı yırı
— Tur-tursana, meni Abdullam, tursana! Yurt yağanı basıp gelgen yawlar bar, Yağalağa yawlar geldi, uruldu, Säğa teñli batır erler qırıldı, Qartnı-qurtnu qoymay tura qaytmağa, Qatın-qıznı olja tuta satmağa!
Abdullam yuxlay bolğan, uyandı: — Turmayman, men abayım, turmayman! Başım awruy, meni abayım, ölemen, Ölümümnü bugün senden göremen!
— Başıñ awruy busa, meni Abdullam, yat, yuxla Beşiklege seni salsa, bişe dep, Hayleklege salsa dağı, tüşe dep, Eki tizim beşik etip, çayqadım, Eki qolum qolbaw etip, bayladım, Ayamda altı ay qaymaq yalatdım, Töbemde teke ulaqday oynatdım, Qısğa geçe, meni Abdullam, qırq turup, Qırq tamurdan sağa bergen aq sütüm Yaralardan al qan bolup ağılsın! Men bu geçe sağa etgen «alğışlar» Boynuña haykel bolup tağılsın!
— Qoymaysan, meni abayım, qoymaysan, Meni çi ölgenimden toymaysan! Bu geçe, meni abayım, tüş gördüm: Ördegi üyde haraqı-ballar içilip, Töbengi üyde yeñsiz xalät biçilip, Qabaq alğa ağaç atlar tartılıp, Onu üstüne sarasanlar artılıp.
— Ördegi üyde haraqı-ballar içilse, Şerbet suwuñ sama tügülmü? Töbengi üyde yeñsiz xalät biçilse, Aq gebiniñ sama tügülmü? Qabaq alğa ağaç atlar tartılsa, Sınajada sal süyegiñ tügülmü? Onu üstüne sarasanlar artılsa, Abdulla yesir sama tügülmü?
Şonda Abdullam açuwlanğan, şamlanğan, Yalan qaptal çüyden sawut sermegen, Yalan masi alaşasın yerlegen, Uzatılğan — qanjığağa yetmegen. Anası barıp, yawrununa qaqdı, dey… Qamuçu urup, yağalağa çapdı, dey.
Yetip barğan yağadağı yawlağa, Bek belsenip, qattı urunğan dawlağa. Bek belsenip, şonda Abdullam bek tüşgen, Şol yawlağa bolmağanday iş etgen, Özeñiler sızar-sızmas qan tökgen, Qaqalar tolar-tolmas baş gesgen. Abdullama oñsuz yerden oq tiygen, Ol da, xuju, öler yimik bek tiygen. Bir burulup, oñ yağına qarasa, Ne boldu dep, qaramağa ağaw yoq, Bir burulup sol yağına qarasa, Göterilip, yerden alma iniw yoq. Qurdaşını atın aytıp qıçırğan. Çabıp gelgen can qurdaşı yağına.
— Abdullañnı sal süyegi — sari altın, Tartıp, inim, quçağıña alsana, Belim çertip, at beline salsana, Abayıma sawğat etip barsana!
— Abdullamnı sal süyegi sari altın, Tartıp bugün quçağıma almayman, Beliñ çertip, at beline salmayman, Abayıña sawğat etip barmayman. Yaxşı igitler yimik atda oltur çu, Duşmanlanı gözün qandan toltur çu! Yaxşı igitler yimik atda olturğan, Duşmanlanı gözün qandan tolturğan, Haydap barğan qapusunu aldına: — Açılmağır, anam, qapulanı açsana! Men balaña terbenmesdey oq tiygen, Ol da, xuju, öler yimik bek tiygen, Sen balaña bir burluğup baqsana! — Sen balnma oq tiymesin, top tiysin, Şol da sağa öler yimik bek tiysin! Sen balama bir burluğup baqmayman, Atıñnı başın tığırıqğa bursana, Sen atıña üç qamuçu ursana; Seni görme qurdaşlarıñ gelginçe Tığırıqda at oynata tursana!
Atnı başın tığırıqha burdu, dey, Şonda atına üç qamuçu urdu, dey, Özün görme qurdaşları gelginçe Tığırıqda at oynata turdu, dey. At üstünde Azireyil geldi, dey, Azireyil aziz canın aldı, dey.
— Öler yimik ullumu edi yarası? Sen balama qolu tiygen qızbaynı Uluy qalsın meni yimik anası!
— Qabağalar, meni anam, boyunda Quba qazlar enni busa qozlaydır, Seni balaña qolu barğan qızbaynı Senden aldın abayları bozlaydır! Bir sağa çı bir gün ölüm, bir gün yas, Olağa çı haman yılaw, haman yas!