Жымчыкъ, тюлкю ва къаргъа

Бир терекде жымчыкъны уясы болгъан. Гьар йыл шо жымчыкъ шонда yьч бала чыгъара болгъан. Гьар заман тюлкю де гелип: «Гесермен терегингни, элтермен герегингни!» – деп, ону бир баласын ашай болгъан.

Сонг бир гюн жымчыкъ йылaп турагъанда, къаргъа гелип, бугъар сорагъан: – Не болгъан, жымчыкъ, неге йылaйсан? – деп.

— Гьар йыл уьч балам бола, гьар йыл тюлкю гелип, ашап къоя, бу йыл да бирисин ашагъан, тангала да гелип, ашажакъ! – дей жымчыкъ.

— Шогъар этме гьилла билмеймисен? – дей къаргъа. Сонг ол бугъар:

— Дагъы гезик сен шогъар: «Гесмеге балтанг бармы, элтмеге арбанг бармы?» – деп айтарсан, – деп уьйрете.

Тюлкю баягъылай гелип: — Гесермен терегингни, элтермен герегингни! Яда балананы ашайымы? – дей.

Жымчыкъ: – Гесмеге балтанг бармы, элтмеге арбанг бармы? – дей.

Тюлкю тамаша болуп: — Муну сагъа ким уьйретди? – деп сорай.

Жымчыкъ: – Къаргъа досум уьйретди, – дей.

Тюлкю ачувланып: — Къаргъа къайдадыр? – деп сорай.

– Къаргъа яр ягъада, – дей жымчыкъ.

Сонг тюлкю онда бара. Къаргъа яр ягъада къонуп тура болгъан. Тюлкю муну, яшынып барып, тута.

Къаргъа бугъар: — Васият этeйим, бугюн не гюндюр? – деп сорай.

Тюлкю «арбагюн» деп айтмагъа «арба…» деп, авузун ачгъанда, къаргъа мундан къутулуп, пыр-р-р деп учуп гете.