«Qırğınlar köp – sawutlanı qınayıq».
Qırğınlar köp - sawutlanı qınayıq, Qırlarda köp yamannı sınayıq. Qırlarda qıyın günler gelmeyli, Qızbaylanı qawğasına tıñlayıq. Oçarlarda qawğa etegen qızbaylar Günü gelse güçlümiken, yermiken? Görgenlege barıp sama sorayıq, Görgenler bardır şonça örmüken. göñüllege ullu sözün göterseñ, Şo qızbaylar bizden qorqa dermiken? İçgiler içmey için tolturğan, İçgiler tügül, yaşaw zer eken. İş gelgende atlanmayğan naslanı Şunça şulay ne xıyalı bar eken? Xıyalları xuylu berenler, Xoraz çaqı iş tutmağan erenler Xox aytalar xoşluq süygen çabanğa. Xınjalların suwuruşup aylansa, Oşamaymı awlaqdağı qabanğa? Az awlaqda adamlanı taşa etip, Astaraq söylep qara-yamanğa, Şonda sama qaytmasmı eken imanğa.
Qırğın – seça, srajeniye.
Sawutlanı qınayıq – çarlayıq, itti eteyik.
Xıyalları xuylu berenler – xıyalları yaman birewler.
Xoxaytalar – xoxaylı, tost aytalar, öktem söyleyler (spesiwo, xwalebno).
Adamlanı taşa etip – adamlar yoq yerde, adamlardan aride.