«Haqıllı esin yutmas».
Xatirigiz qalsa da, Xalbat bolsun sesigiz. Qıyınlağa salıp qıynasa, Artı bulan tınçlıq bersin yessigiz.
Sabur – cennetni açğıçı, Tezlik – şaytan batğıçı, — Til duşmannı gesigiz. Süyeksiz til, ilgek söz Tiyişsiz söylemesin.
Dos-duşman artığızdan «Yeri!» - dep külemesin.
Küleygenlerin görmes, Görmegen halın bilmes. Teñlileri içinde Ne tirilmes, ne ölmes.
Teñlisin tiri görmes, Teñlilerin biy etmes. Yarlılıq qısğan bulan, Xalq küleygen küy etmes.
Asiller tersden tutmas, Haqıllı esin yutmas. Axırın, artın, çiñ soñun Oylamay sözün aytmas.
Oylaşıp söz aytğan soñ, Qayda, soñunda qaytmas.
Yoqluğun xalqdan görmes, Yoluqğanğa känt etmes. Aytıp, qalajaq zatğa Haqılı bar ant etmes.
Ant – allahnı qılıçı: Bir de ötmese, bir de öter, Qalamında bildirmey, Sorğusuz birden yeter.
Er qatınnı erke etse, Hatından ozup geter. Er başsız-bawsuz bolsa, Ol üy buzulmay neter?
Yep-yeñil erenleni Yeñer qatınnı awuru. Yeñsiz qatınnı iy eter Erkekni alğan saburu.
Erkegi yeñil busa, Qatını söngür busa, Qara xalqnı içinde Neçik bolur aburu?
Biri sama qoymasa, Til duşmannı yoymasa, Yartı bolur yaşawu, Tatıwsuzluq taymasa.
Yeñsiz qurumsaq busa, Tili bolat biz bolup, Tişleri biçaq busa, Sözleri sülçe yimik, Çançılar oçaq busa? Eki türlü bolman dep, Aylanır qoççaq busa. Qoççaq qolday quruşup, Har ne etse de barışıp. Çıdar bir hawur busa. Tulparnı tolu yügü Tiyişsiz awur busa, Mundasından yer basıp Arqası yawur busa, Qaçan-bir gün çıdatır, Hayasız gawur busa?
Gawur qatın küsdürür Eliñden, öz yurtuñdan. Zamansız çal qşdurur – Ol tügüldür qartıñdan.
Qatınlanı yaxşısı Sıylı bolur altından. Yaman qatından çabıp At ozmağan çaltından.
Xatirigiz qalsa da, xalbat bolsun sesigiz – xatirigiz qalğannı sırın bildirmegiz, aytmağız, sesigiz çıqmasın.
Yesigiz – munda Tengiri, Allah degen maʼnada.
İlgek söz – ters, tirew, türtüw, sögüw söz (gruboye slowo).
Yeri dep külemesin – izlegenin, tiyişlisin aldı dep külemesin.
Teñlisin tiri görmes – teñlisinden tartınmas, qorqmas.
Teñlilerin biy etmes – teñlilerin ör, biydey görmes, biyge sanamas.
Qalamın da bildirmey, sorğusuz birden yeter – yazıwun, boljalın da bildirmey, birden yeter.
Sorğusuz – sorawsuz, birdenden, xaparsızdan.
Er qatınnı erke etse – yonkütse, başına mindirse, şaşıtsa.
Yep-yeñil erenleni – boş, yımışaq betli, osal erleni.
Yeñsiz qatınnı iy eter – yelikli, tıñlawsuz qatınnı saburlu er tıñlawlu, özüne iriya eter.
Söngür – sönük, osal, bajarıwsuz.
Qara xalq – işçi-sabançı sayaw xalq (prostolüdinı).
Yeñsiz qurumsaq busa – buzuq, tıñlawsuz, yaraxsız (neposluşnaya, negodnisa, podlaya).
Sülçe - çançawuç (ştık).
Qolday quruşup – qolnu barmaqlarıday birigip, yumuruqday bolup.
Tulpar – 1. arğumaq at. 2. munda güçlü, quwatlı batır er demekdir.
Mundası (munnası) – yanbaşı, at sırtı (xolka loşadi).
Arqası yawur busa – arqası yaralı busa.
Hayasız gawur – yaman, tıñlawsuz, biyhaya.
Zamansız çal qoşdurar – zamansız, erte çaçıñnı, başıñnı ağartar; çal çaç – sedina.