- разрушение (1960 рк)
с. 1. (по гл. разрушить) бузув, дагъытыв, пуч этив, харабалашдырыв, хараба этив; авдарыв; 1. (по гл. разрушиться) бузулув, дагъылыв, пуч болув, харабалашыв; 1. (то, что разрушено) бузукълукъ, харабалыкъ, хараба.
с. 1. (по гл. разрушить) бузув, дагъытыв, пуч этив, харабалашдырыв, хараба этив; авдарыв; 1. (по гл. разрушиться) бузулув, дагъылыв, пуч болув, харабалашыв; 1. (то, что разрушено) бузукълукъ, харабалыкъ, хараба.