- 1. прикончить (1960 рк)
сов. разг. 1. что (израсходовать до конца) битдирмек, битгинче харжламакъ; 1. кого, перен. (умертвить) оьлтюрюп тайдырмакъ, оьлтюрмек.
- 2. прико́нчить (2007 рк)
сов., II, -чу 1. что; прост. битдирмек, битгинче харжламакъ 2. кого-что; разг. оьлтюрмек. Прика́нч/ива/ть