- 1. отпасть (1960 рк)
сов. 1. (отделиться, оторваться) айрылып тюшмек, тёгюлмек; 1. перен. (утратить связь) айрылмакъ, байлавун тас этмек, аралыгъын гесмек, арадан чыкъмакъ, узакълашмакъ; 1. (утратить силу) гючюн, маънасын тас этмек, таймакъ; желание отпало гьаваслыгъы тайгъан; необходимость в этом отпала шону гереклиги тайгъан.
- 2. отпа́сть (2007 рк)
сов., I, 1 и 2 л. не употр., -адёт, прош. -а́л 1. айрылып тюшмек, тёгюлмек (мас. сылав)2. перен. айрылмакъ, байлавун тас этмек