- 1. нрав (1960 рк)
м. 1. (характер) хасият, къылыкъ; 1. мн. нравы (обычаи) адатлар, жамият арада юрюлюп гелген кюй (къайда); ◊ по нраву разг. ушатагъанына гёре, ушата.
- 2. нрав (2007 рк)
м, -ы, -ов 1. мн. нет хасият, къылыкъ 2. ед. нет адатлар; жесто́кие нра́вы къыйынлы адатлар