- наездник (1960 рк)
м. 1. (всадник) атлы, ат булан барагъан (адам); 1. (умеющий ездить верхом) ат минме муштарлы (уста); 2. (в цирке) ат ойнатагъан артист; 1. (тренирующий лошадей) ат уьйретивчю (ат карханаларда ва ат чапдырагъан ерлерде).
м. 1. (всадник) атлы, ат булан барагъан (адам); 1. (умеющий ездить верхом) ат минме муштарлы (уста); 2. (в цирке) ат ойнатагъан артист; 1. (тренирующий лошадей) ат уьйретивчю (ат карханаларда ва ат чапдырагъан ерлерде).