- 1. миролюбие (1960 рк)
с. ярашывлукъну сююв, татывлулукъну сююв.
- 2. миролю́бие (2007 рк)
ср ярашывлукъну сююв. Миролюб/и́в/ый прил., кач. Миролюби́в/о нареч.
с. ярашывлукъну сююв, татывлулукъну сююв.
ср ярашывлукъну сююв. Миролюб/и́в/ый прил., кач. Миролюби́в/о нареч.