- 1. мигать (1960 рк)
несов., мигнуть сов. однокр. 1. кирпик къакъмакъ, гёзюн юмуп ачмакъ; 1. кому, на кого-что, разг. (подавать знак) гёз къысмакъ; 1. перен. (мерцать) зылцынланмакъ, йылтынланмакъ, лансылламакъ, липиллемек.
- 2. мига́ть (2007 рк)
несов., I, -а́ю 1. кирпик къакъмакъ, гёзюн юмуп ачмакъ 2. гёз къысмакъ 3. 1 и 2 л. не употр.; перен.; разг. йыртылламакъ, лансылламакъ. Миг/ну́/ть. Мига́ние (/ний/) ср