- кула́к² (2007 рк)
м, род. -а́, мн. -и́, -о́в кулак. Кула́ч/к/а ж, -и, -чек, -чкам. Кула́ч/еств/о ср. Кулачьё (/й/) ср.; разг. презр. Кула́ц/к/ий прил.
м, род. -а́, мн. -и́, -о́в кулак. Кула́ч/к/а ж, -и, -чек, -чкам. Кула́ч/еств/о ср. Кулачьё (/й/) ср.; разг. презр. Кула́ц/к/ий прил.