- 1. красноречивый (1960 рк)
прил. 1. пасигь, сёзге уста, арив сёйлеп билеген; красноречивый оратор арив сёйлейген оратор; 1. перен. (выразительный) аян, таъсирли, адамда гьис уятагъан кюйде, тындырыкълы; красноречивый взгляд таъсирли къарав.
- 2. красноречи́вый (2007 рк)
прил, кач. 1. (/ив/) см. красноре́чие 2. перен. аян, таъсирли. Красноречи́в/о нареч.