- захиреть (1960 рк)
сов. разг. 1. (о человеке) гьавкъатдан тюшмек; зайыплашмакъ, осаллашмакъ, арыкълашмакъ; 1. (о растительности) солмакъ, бечимек, къурумакъ, саргъаймакъ; 1. перен. (угаснуть) сёнмек; талант его захирел ону таланты сёнген.
сов. разг. 1. (о человеке) гьавкъатдан тюшмек; зайыплашмакъ, осаллашмакъ, арыкълашмакъ; 1. (о растительности) солмакъ, бечимек, къурумакъ, саргъаймакъ; 1. перен. (угаснуть) сёнмек; талант его захирел ону таланты сёнген.