- затворник (1960 рк)
м. 1. (отшельник) халбатчы, халбатдан чыкъмасгъа сёз берген адам; 1. перен. (человек, живущий уединённо) жамиятдан айры, янгыз яшайгъан адам.
м. 1. (отшельник) халбатчы, халбатдан чыкъмасгъа сёз берген адам; 1. перен. (человек, живущий уединённо) жамиятдан айры, янгыз яшайгъан адам.