- застичь (1960 рк)
сов. кого-что къапултундан (хапарсыздан) уьстюне гелип къалмакъ; артындан етмек, артындан тутмакъ; я застиг его на улице мен ону орамда тутдум.
сов. кого-что къапултундан (хапарсыздан) уьстюне гелип къалмакъ; артындан етмек, артындан тутмакъ; я застиг его на улице мен ону орамда тутдум.