- 1. глазок (1960 рк)
ж. 1. уменьш-ласк. к глаз 1; 1. разг. (окошечко, отверстие) гёз (туснакъны эшигинде тергевчюге этилген гиччи тешик); 1. (почка, срезаемая с растения) терек къыймакъ учун алынагъан бюр; ◊ взглянуть одним глазком разг. бир къарап къоймакъ; на глазок разг. (приблизительно) гёз къарал булан, ювукъ гьисап булан, ювукъ гьисапда.
- 2. глазо́к (2007 рк)
м, род. -зка́́, мн. -зки́, -о́в 1. гёз, тешик (эшикде къарамакъ учун этилген) 2. терек къыймакъ учун алынагъан бюр