- стопа (1960 рк)
ж. 1. анат. аякъ (аякъны, тёбенги бёлюгю); 1. перен. уст. (шаг, нога) абат, бут; 1. лит. стопа (эки яда кёп бувундан жыйылгъан такрарланагъан, шиъру оьлчевю); 1. (куча предметов) тай, топ (жыйылгъан затлар); ◊ идти по чьим-л. стопам биревге ошап юрюмек, биревден уьлгю алып иш гёрмек.