- 1. столкновение (1960 рк)
с. 1. (катастрофа) урунув (якъ-якъдан гелеген затлар); 1. перен. ёлугъув, рас гелив, къаршы гелив (ошамайгъан, къыйышмайгъан затлар); столкновение интересов интереслери бир-бирине къаршы гелмек; 1. перен. (схватка) тюртюшюв, уруш, дав, эришив; вооружённое столкновение савутлу уруш.
- 2. столкнове́ние (2007 рк)
ср, -ия, -ий 1. урунув 2. перен. ёлугъув, къаршы гелив 3. перен. тюртюшюв, уруш, дав, эришив