- соприкосновение (1960 рк)
с. 1. тийив, урунув, ишылыв (эки яда бир нече зат); 1. воен. тутушув, туврадан-тувра ёлугъув; войти в соприкосновение с противником душман булан туврадан-тувра ёлугъув; 1. перен. (общение) аралыкъ тутув, аралыкъ юрютюв, иш юрютюв, ёлугъув, къатнашыв; иметь соприкосновение с различными людьми тюрлю-тюрлю адамлар булан къатнашмакъ.