- отчуждение (1960 рк)
с. 1. (отдаление) ят болув, къатнамайгъан болув, арек тюшюв; сувумакълыкъ; 1. (конфискация) чыгъарып алыв, конфисковать этив (пачалыкъгъа яда жамият къурумлагъа бермек учун биревню мюлкюн, малын); отчуждение имущества малын конфисковать этив.