- 1. отскочить (1960 рк)
сов. 1. (скачком удалиться) атылып бир янгъа таймакъ, атылып бир янгъа чыкъмакъ; 1. (ударившись, отлететь) къакълыкъмакъ (урунуп); мяч отскочил от стены топ тамдан къакълыкъды; 1. разг. (отделиться, оторваться) гесилип, уьзюлюп тюшмек, айрылмакъ; наклейка отскочила уьстюне ябушдурулгъан кагъыз айрылгъан.
- 2. отскочи́ть (2007 рк)
сов., II, -очу́, -о́чишь 1. атылып бир янгъа таймакъ 2. 1 и 2 л. не употр.; разг. уьзюлюп тюшмек, айрылмакъ, тюйме (пент). Отска́к/ива/ть