- 1. осадок (1960 рк)
м. 1. увакъ тююрлер, иримейген зат, тюбюне тюшген зат (синген затдан — мас. сувдан — савут-сабаны тамларына яда тюбюне чёгеген); осадок в вине чагъырда тонгуп тюбюне тюшген зат, чёпюре; 1. перен. (тяжёлое чувство) авур гьис, юреги сыныкъгъанлыкъ, гёнгю бузулгъанлыкъ (болгъан бир ишлерден сонг эсде къалгъан); неприятный осадок от разговора лакъырдан сонггъу авур гьис; 1. мн. осадки явунлар (янгур, къар, бурчакъ, сыгъанакъ ва ш. б.).
- 2. оса́док (2007 рк)
м, род. -дка 1. увакъ тююрлер, иримейген зат 2. перен. авур гьис; о. от на́шего разгово́ра оста́лся бизин лакъырыбыздан сонг