- норовить (1960 рк)
несов. разг. къаст этмек, къаныгъып чалышмакъ, кюй чалмакъ; он всё норовил убежать ол гьар заманда къачмагъа къаст эте эди.
несов. разг. къаст этмек, къаныгъып чалышмакъ, кюй чалмакъ; он всё норовил убежать ол гьар заманда къачмагъа къаст эте эди.