- 1. наряду (1960 рк)
нареч. бирге, янаша, бирче, бир тенг; женщины работали наряду с мужчинами къатынлар эренлер булан бирге ишлей эди; наряду с музыкой дети изучают и другие предметы музыка булан бирге яшлар башгъа предметлени де уьйренелер.
- 2. наряду́ (2007 рк)
нареч.; с кем-чем бирге, бирче, янаша ◊ Наряду́ с предлог с твор. п. шону булан бирче