- наобум (1960 рк)
нареч. разг. 1. (не подумав, наудачу) ойлашмай; ойламай; ответить наобум ойламай жавап бермек; 1. (как придётся) ойлашмай; къаршы гелген кюйде; он всё делает наобум ол не затны да къаршы гелген кюйде этип къоя.
нареч. разг. 1. (не подумав, наудачу) ойлашмай; ойламай; ответить наобум ойламай жавап бермек; 1. (как придётся) ойлашмай; къаршы гелген кюйде; он всё делает наобум ол не затны да къаршы гелген кюйде этип къоя.