- 1. крикливый (1960 рк)
прил. 1. (о человеке) къычырыкъ, къычырып сёйлевчю; 1. (пронзительный) къатты, уллу, зек; крикливый голос зек тавуш; 1. перен. (претенциозный) оьзюне къаратагъан, оьзюне къарасын деп этилген, гёзге чарпагъан.
- 2. крикли́вый (2007 рк)
прил., кач. 1. къычырыкъ 2. къатты, зек уллу (тавуш) 3. перен.; разг. оьзюне къаратагъан, гёзге чарнагъан (опуракъ). Крикли́в/ость ж. Крикли́в/о нареч.