- затмить (1960 рк)
сов. 1. что (сделать невидимым) къарангы этмек; тучи затмили небо булутлар кёкню къарангы этди; 1. кого-что, перен. (превзойти) башгъаланы артгъа салмакъ, озмакъ, оьтмек; он затмил его умом ол оьзюню гьакъылы ягъындан ону артгъа салды.