- дамагькар⤤
произн. [дамагькяр] алчный, жадный; корыстолюби́вый; ~ адам алчный человек
- дамагькарлыкъ⤤
произн. [дамагькярлыкъ] отвл. от дамагькар алчность, жадность, корыстолю́бие
- дамагькарлыкъ⤤
произн. [дамагькярлыкъ] отвл. от дамагькар алчность, жадность, корыстолю́бие