- 1. щёлкать (1960 рк)
несов., щёлкнуть сов. однокр. 1. кого, по чему чертмек; щёлкать по лбу мангалайына чертмек; 1. чем шаркъ этмек, «чырт» деп аваз этмек; къамучуну къычыртмакъ (кнутом); 1. (о птицах) чарнамакъ, сарнамакъ (къуш); 1. что (раздроблять скорлупу) сындырмакъ, уватмакъ; щёлкать орехи къоз сындырмакъ.
- 2. щёлкать (2007 рк)
несов., I, -аю 1. кого-что чертмек (мангалайына) 2. чем и без доп. шаркъ этмек, "чырт" деп аваз этмек 2. что сындырмакъ, уватмакъ, чертмек (урлукъ, къоз). Щёлк/ну/ть. Щёлканье (/ньй/) ср