- 1. хлеб (1960 рк)
м. 1. аш, экмек, чёрек; белый хлеб акъ экмек, акъ аш; 1. (в зерне) ашлыкъ, тирлик; озимые хлеба гюзлюк ашлыкълар; яровые хлеба язлыкъ ашлыкълар; амбары полны хлеба гьамарлар ашлыкъдан толгъан; ◊ быть на хлебах у кого-л. биревню ашында-сувунда болмакъ; зарабатывать себе на хлеб чёрекге зат къазанмакъ; лишить куска хлеба бир гесек ашдан магьрюм этмек; насущный хлеб яшавлукъ учун болмаса болмайгъан; лёгкий хлеб тынч къазанч; хлеб-соль разг. къонакълыкъ (аш-туз).
- 2. хлеб (2007 рк)
м 1. мн. -ы, -ов экмек, аш 2. мн. -а́, -о́в ашлыкъ; ози́мые хлеба́ гюзлюк ашлыкълар ◊ Хлеб отня́ть ашдан магьрюм этмек, азыгъын къыркъмакъ. Хле́б/ушек м, род. -шка. Хле́б/н/-ый прил.