- 1. хищник (1960 рк)
м. йыртгъыч (1. эт ашап яшайгъан гьайванлар, жанлар; 1. перен. башгъаны къыйынын ашап, малын урлап къазанч этеген, жамиятлыкъ малны талап мал жыягъан адам).
- 2. хи́щник (2007 рк)
м, -и, -ов 1. йыртгъыч (гьайван) 2. перен. башгъаны къыйынын, малын урлап къазанч этеген, жамиятлыкъ малны талап мал жыягъан адам. Хи́щ/ниц/а ж, -ы, - (ко 2 знач.)