- 1. рог (1960 рк)
м. 1. мююз; 1. (музыкальный инструмент) зурнай; трубить в рог зурнайны сокъмакъ, зурнайдан аваз бермек; ◊ брать быка за рога разг. заманны тас этмей къатты кюйде ишге урунмакъ; как из рога изобилия кёп санавда, авадан; согнуть кого-л. в бараний рог разг. биревню ювашдырмакъ, бой-сындырмакъ, загьрасын алмакъ, белин сындырмакъ.
- 2. рог (2007 рк)
м, род -а, мн. -а́, -о́в 1. мююз 2. зурнай ◊ Как из ро́га изоби́лия авадан. Брать быка́ за рога́ заманны тас этмей къатты кюйде ишге урунмакъ. Рож/о́к м, род. -жка, мн. -рожки́, -жек, -жкам (к 1 знач.)