- разорвать (1960 рк)
сов. 1. что (на части) йыртып гесек-гесек этмек, йыртмакъ, уьзмек, пара-пара этмек; 1. кого (растерзать) параламакъ, паралап оьлтюрмек; волк разорвал овцу бёрю къойну паралап оьлтюрген; 1. что, с кем-чем, перен. (прекратить, прервать) гесмек, уьзмек, къыркъмакъ; 1. безл. (взорвать изнутри) атылып пара-пара болмакъ, ярылмакъ; котёл разорвало къазан атылып пара-пара болду.