- 1. разоблачить (1960 рк)
сов. кого-что юзюн ачмакъ, уьстюн ачмакъ, ачыкъгъа чыгъармакъ, айыбын ачмакъ.
- 2. разоблачи́ть (2007 рк)
сов., II, -чу́, прич. -чённый, кр. -ён, -ена́; кого-что юзюн ачмакъ, ачыкъгъа чыгъармакъ. Разоблач/а́/ть. Разоблаче́ние (/ений/) ср