- 1. прыгать (1960 рк)
несов. 1. см. прыгнуть; 1. разг. (ударившись подскакивать) урунуп къакълыкъмакъ.
- 2. пры́гать (2007 рк)
несов., I, -аю 1. атылмакъ 2. 1 и 2 л. не употр.; разг. урунуп къакълыкъмакъ. Пры́г/ну/ть (к 1 знач.)
несов. 1. см. прыгнуть; 1. разг. (ударившись подскакивать) урунуп къакълыкъмакъ.
несов., I, -аю 1. атылмакъ 2. 1 и 2 л. не употр.; разг. урунуп къакълыкъмакъ. Пры́г/ну/ть (к 1 знач.)