- 1. покорный (1960 рк)
прил. 1. (послушный) тынглавлу, къарувсуз, къарув къайтармайгъан; 1. (не сопротивляющийся) табиъ, бойсынагъан, ирия.
- 2. поко́рный (2007 рк)
прил., кр. -рен, -рна тынглавлу, къарувсуз. Поко́рн/о нареч.
прил. 1. (послушный) тынглавлу, къарувсуз, къарув къайтармайгъан; 1. (не сопротивляющийся) табиъ, бойсынагъан, ирия.
прил., кр. -рен, -рна тынглавлу, къарувсуз. Поко́рн/о нареч.