- 1. оправдать (1960 рк)
сов. 1. кого (признать невиновным) (гунагьдан) тазаламакъ; гунагьсызлыгъын токъташдырмакъ, дурусламакъ; оправдать обвиняемого айыпланагъан адамны гунагьсызлыгъын токъташдырмакъ; 1. что чем (признать допустимым) тазаламакъ, уьзюрлю гьисап этмек, дурусламакъ; далил, себеп гелтирмек; оправдать отсутствие болезнью бол магъанлыгъыны айыбын авругъанлыкъ булан тазаламакъ; оправдать чьё-л. поведение биревню юрюшюн дурусламакъ; 1. что (подтвердить на деле) гёртилигин (дуруслугъун, гьакълыгъын, аминлигин) ишде гёрсетмек; оправдать доверие народа халкъны инамлыгъын аминлигин ишде гертилемек; 1. что (окупить) этилген харжны гьакъын чыгъармакъ.
- 2. оправда́ть (2007 рк)
сов., I, -а́ю, прич. -а́вданный 1. кого-что (гюнагьдан) тазаламакъ 2. что чем тазаламакъ; далил, себеп гелтирмек 3. что этилген харжны гьакъын чыгъармакъ. Опра́вд/ыва/ть