- 1. обыкновенный (1960 рк)
прил. 1. (обычный) адатлы, даимги, гьамангъы, гьаманда болуп турагъан; обыкновенный случай гьаманда болуп гелеген бир иш; 1. простой, башгъалардан артыкъ ери ёкъ; обыкновенный камень простой таш.
- 2. обыкнове́нный (2007 рк)
прил., кр. -е́нен, -е́нна адатлы, даимги