- неумолимый (1960 рк)
прил. 1. (непреклонный) тилеп, айтгъангъа гелтирип бажарылмайгъан, къатты юрекли; неумолимый человек къатты юрекли адам; 1. перен. (ненарушимый) къачан да къутулмажакъ, тайышмайгъан, бузмагъа болмайгъан, къайтарылмайгъан, хатирсиз; неумолимые требования къайтарылмайгъан талаплар.