- 1. нарушить (1960 рк)
сов. что бузмакъ, йырмакъ; нарушить покой рагьатлыкъны бузмакъ; нарушить договор дыгъарны бузмакъ.
- 2. нару́шить (2007 рк)
сов., II, -шу, пов. -у́шь, прич. -шенный; что в разн. знач. бузмакъ, йырмакъ; н. догово́р дыгъарны бузмакъ. Наруш/а́/ть. Наруше́ние (/ений/) ср -ия, -ий