- 1. куча (1960 рк)
ж. 1. тебе, аракъ; 1. разг. (множество чего-л.) бир тебе, кёп; куча денег бир тебе акъча; ◊ валить в одну кучу разг. бар затны къарышдырмакъ.
- 2. ку́ча (2007 рк)
ж, -и, -∅ 1. тёбе, аракъ 2. чего бир тёбе, кёп. Ку́ч/к/а ж, -и, -чек, -чкам