- 1. корень (1960 рк)
м. 1. бот. тамур; 1. анат. (волос, зуба) тюп; 1. мн. коренья тамур емишлени ашалагъан тамурлары; 1. перен. (источник, основа, начало) башы, кюрчю, тюп, аслу; корень зла яманлыкъны башы; 1. грам. (слова) тамур (сёзню); 1. мат. корень, тамур; квадратный корень квадрат корень; ◊ вырвать с корнем тамурундан ёкъ этмек; пустить корни тамур-ланмакъ, бек орналмакъ.
- 2. ко́рень (2007 рк)
м, род. -рня, мн. -и, -е́й 1. тамур; вырыва́ть с ко́рнем (перен.) тамурундан ёкъ этмек 2. тамур 3. перен. башы, кюрчю, тюп