Ekiler
Awuz – bir, qulaq – eki, qıçırıp söyleme.
Yada: Eki tıñla, bir eşit, – dep üyreter ullular giççileni.
Eki awuzlu (yüzlü) adam başın tas eter, – dep de aytalar.
Adamlanı aslu sanları ekişer bola. Masala, eki qulağı, eki qolu, eki butu, eki gözü, eki öpkesi, eki büyregi wa şolay başğalarına qoşulup eki yüzlüsü de bola.
Quşlanı barısı da eki qanatlı, eki ayaqlı bola.
Eki yartıdan bir saw da qolay, – deyler.
Ekewge aş etgen özü de toyar.
Eki ayazbaş bir taraqnı üstünden yabuşğan.
Bir başdan qolaydır eki baş.
Birewge ekew asker çaqı bolup görüner.
Eki yaman dost bolsa, aradan üç gün oʼtmey uruşar.
Abusupyan Akayew yazğan yüz suallı Malikanı xabarında da siz bulay laqırnı oxuma bolasız:
Qız: Eki zatğa yetişdiregen eki zat nedir?
Alim: Saburluq – muratğa yetişdirer, ekinçiley, barğa razi bolup turmaq da – baylıqğa yetişdirer.
Ekewge ekew – bolar dörtew. Biz busa, dörtlerden alda göçeyik «üçlege»!