- 1. халтура (1960 рк)
ж. разг. халтура (1. немкъорай иш; 1. немкъорайлыкъ булан, осал этилген зат; 1. аслу къуллукъдан гелегенден айры енгил къазанч).
- 2. халту́ра (2007 рк)
ж, разг. халтура (I. немкъорай иш, осал этилген зат 2. енгил къазанч). Халту́рн/ый прил. (к I знач.)