- туго (1960 рк)
нареч. 1.къатты, тартып, къысып; туго завязать къысып байламакъ; 1. (плотно, крепко) тыгъып; туго набить чемодан чумаданны тыгъып толтурмакъ; 1. (с трудом, трудно) авур, къыйын, осал; дела идут туго ишлер осал бара; у меня туго с деньгами мен акъчадан тарчыкъман; ему пришлось туго огъар къыйын болду.