- 1. туча (1960 рк)
ж. 1. булут, къара булут; грозовая туча яшмынлы къара булут, тели янгур булуту; 1. перен. (множество) булут болуп къаплап алгъан (кёп санавлу бир зат); ◊ туча-тучей разг. 1. (множество) булут йимик кёп, эпсиз кёп; 1. (мрачный, хмурый) орайып, къашын-гёзюн тююп.
- 2. ту́ча (2007 рк)
ж, -и,-∅ 1. булут, къара булут 2. перен. эпсиз кёп; т. мух эпсиз кёп жибин. Ту́ч/к/а ж, -и, -чек, -чкам