- 1. тихий (1960 рк)
прил. 1. (не громкий) аста; тихим голосом аста тавуш булан; 1. (смирный) юваш; тихий человек юваш адам; тихий нрав юваш гьал; 1. (спокойный, безмолвный) йымышакъ, шып, чыв, рагьат; тихая погода йымышакъ гьава; тихий вечер рагьат ахшам; 1. (не быстрый) аста; тихий ход аста юрюш; тихим шагом аста абат алып; ◊ тихой сапой асталыкъ булан, билдирмей, тюпден таба.
- 2. ти́хий (2007 рк)
прил., кр. -∅, -а, -о сравн. ст. ти́ше, превосх. ст. тишайший I. аста (тавуш) 2. шып, чув (гече) 3. юваш, рагьат, йымышакъ (адам) 4. аста; т. ход аста юрюш