- 1. обить (1960 рк)
сов. что 1. къакъмакъ, къагъып тёкмек, къагъып тюшюрмек; обить яблоки с яблони алма терекден къагъып алмалар тюшюрмек; 1. разг. (повредить края чего-либо) тозакъландырмакъ, жожагъландырмакъ (мас. опуракъны енгин, этеклерин); 1. чем (прибив покрыть) (уьстюне) зат тутмакъ, (уьстюне) зат урмакъ; стол был обит зелёным сукном столгъа яшыл исхарла тутулгъан эди.
- 2. оби́ть (2007 рк)
сов., I, обобью́, пов. обе́й, прич. -и́́тый; что 1. чем зат тутмакъ, зат урмакъ 2. къакъмакъ, къагъып тюшюрмек 3. разг. тозакъландырмакъ (опуракъны енгин, этиклерин). Оби/ва́/ть