- 1. нарочно (1960 рк)
нареч. 1. (с целью) къаст булан, биле туруп; 1. разг. (в шутку) масхарагъа, ялгъандан; я нарочно это сказал, не обижайтесь шону мен масхарагъа айтгъан эдим, хатиригиз къалмасын; ◊ как нарочно разг. ачувгъа йимик.
- 2. наро́чно (2007 рк)
[шн] нареч. къаст булан, биле туруп